Komin z kapturem – nie mój, a jednak mój!

Po tym jak opadł entuzjazm, pierwszy zachwyt i fascynacja. Po tygodniach użytkowania - testowania mojego kaptura mam ochotę go pociąć i przerobić, i z zazdrością patrzę na kaptury, które uszyłam na zamówienie moich cudownych Klientek. Zagłębiając się bowiem w detale doszłam do oczywistego faktu, na który w euforii tworzenia wymarzonego komina z kapturem nie zwróciłam w ogóle uwagi, że wykrój przygotowany przez Jana Leśniaka, to komin, który jest tak wyprofilowany, że jak pizga po głowie, to można sobie go trochę na łepek naciągnąć. Jasne? Jasne! A ja raczej marzyłam o kominie z prawdziwym, pełnowymiarowym kapturem! Patrząc na zdjęcia pod tutorialem zdaje się, że różnicy wielkiej nie ma, a jednak! Że jednak JEST różnica pomiędzy tymi dwoma modelami przekonałam się dopiero w trakcie użytkowania. 

Model uszyty według wspomnianego tutorialu ma dla mnie dwie wady:

1. trudno się go zakłada – część z kapturem niewiele różni się od całej reszty, więc czasem w pośpiechu założę „tył na przód” lub „do góry nogami”.

2. część z kapturem jest dość płytka, przez co kiepsko się trzyma, kiedy dodatkowo mam czapkę, no i stale mam prywatny problem z tym, że kaptur dziwnie się układa. Żeby była jasność: podczas szycie zrobiłam drobny błąd, który mógł mieć wpływ na efekt końcowy, ale wymiary i cała reszta się zgadza, więc…

W zasadzie od razu głosiłam i pisałam – dokładnie TU, że planuję zmienić kształt kaptura. Dlatego, kiedy Psiółka zapytała, czy już nad tym pracuję odrzekłam: oczywiście! I następnego dnia zasiadłam do rysowania własnej formy. Było to naturalnie poprzedzone googlowaniem inspiracji przez pół nocy, ale w końcu powstała moja własna forma na komin z kapturem.

Pierwsze kominy powstały z myślą o zimie. No wiecie: mróz, śnieżyca i ogólna zawierucha. Dlatego sam kołnierz jest dość wysoki i gruby, a kaptur dość głęboki. Powstały z połączenia grubej dzianiny i weluru. W ten sposób super otulają szyję i są cieplusie, dobrze trzymają się na głowie nawet w kompilacji z czapką i przede wszystkim są piękne! Niestety zimy nie było, więc mega ciepły komin nie przydał się aż tak bardzo…

Dlatego powstała też wersja wiosenna: cieńsze dzianiny i do tego KWIATY! Można nosić na dwie strony, więc co, kto lubi…

Cieszę się, że podjęłam się próby uszycia komino-kaptura dla siebie.  Zdobyłam nową umiejętność. Nie jestem wynalazcą komina z kapturem, ale sprawdziłam cudzy wykrój i wiedząc, co mi nie pasuje - stworzyłam własny model.

No i tak to wygląda. Następnym razem napiszę Wam o czymś nowym, ale starym i może mi się nawet uda pokazać nowe uszytki inspirowane torbą z jeansów, o której pisałam TU. To co - zajrzycie? ;) Pozdrawiam i do następnego, PA! :*

Komin z kapturem dostępny w sklepie w zakładce Misz-masz :)