(już) z noworocznym przytupem

Chyba już można? W sumie już za parę chwil cały świat zacznie odliczanie ostatnich sekund starego roku. Jakie macie plany? My jak stetryczałe małżeństwo mamy w planie piżamki, ja bamboszki. Do tego kocyk, film i lampka szampana o północy przy huku petard zza okna ;) Będzie git! :) 

No ale jeszcze zanim zacznę odliczanie, to chciałam troszkę podsumować. Może trochę się pochwalić, ale nie w sensie przechwałek, ale raczej poklepania się po ramieniu i pogratulowania sobie wytrwałości, nowych umiejętności, wykonanych projektów.

'BUT FIRST...!' ;) Coś w rodzaju statystyki. Najczęściej oglądanym drobiazgiem w tym roku był wiosenny koszyczek poczyniony z myślą o wielkanocnej święconce :)

To jest numer jeden, ale szczerze przyznam, że nie ON jest najważniejszy ;) Nie w sensie projektów, ale właśnie w sensie tych liczb. Bo najważniejsze jest to, że dzięki mojej pracy, dzięki godzinom spędzonym na edukacji i dzięki stosowaniu tych porad w praktyce BLOG ZACZĄŁ NAPRAWDĘ ŻYĆ! Odwiedzacie mnie - niektórzy z Was już regularnie. Cieszą mnie i stali i nowi Goście. Sami wiecie, jaki to miód na serce wiedzieć, że ktoś ogląda, może nawet czyta, a do tego zostawi kilka miłych słów... Dziękuję i proszę o więcej.

MOI ULUBIEŃCY?! W tym roku przeszłam samą siebie. Zarówno w ilości zrealizowanych projektów, poczynionych drobiazgów, jak i w podejmowaniu wyzwań. Patrząc na archiwum bloga w każdym miesiącu dumna jestem z każdego wpisu, każdego drobiazgu. Uwielbiam koszyk wielkanocny dla Małego Człowieka. Dumna jestem z moich tegorocznych tulipanów i gąsiora - pierwszego 'przytulaka', na którego wykrój przygotowałam SAMA! 

W tym roku zrobiłam również wiele drobiazgów, które na stałe zagościły w naszym domu, jak np. abażur do pokoju Małego Człowieka, uchwyty do mebli, czy skrzynia na poduszki i koce.

Powstało też wiele przytulaków, poszewek na poduszki z koszul i nie tylko, i zaczęłam szyć ANIOŁY!

A kiedy Mały Człowiek poszedł do przedszkola z workiem na kapcioszki i nową torbą na ubranka, to dopiero zaczęło się szaleństwo z nadmiaru czasu ;) Ha, Ha! Taki żarcik, bo Człowieczek więcej chorował niż był Przedszkolakiem, więc różnie to bywało. Niemniej wymyślałam różne 'cuda wianki' i powstały między innymi kartki okolicznościowe szyte na maszynie: 

Bardzo dumna jestem też z wyzwania 'mandolina', o którym możecie poczytać TU, a także z moich szydełkowych poczynań.

No i tak właściwie 'minął mi ten czas, okres'. Ostatnie dwa miesiące kręciły się wokół świątecznych drobiazgów na Kiermasz, ale to już zapraszam ciekawych do archiwum - żeby nie nudzić i nie przedłużać. W każdym razie czasem czas zdawał się być z gumy, abym mogła ze wszystkim zdążyć, wyrobić się. Są projekty, które pozostały niedokończone, ale nie dziś, to jutro ;)

BYWA SIĘ! 'Żeby poznali Ciebie musisz Ty poznać Ich.' Tak w skrócie brzmi jedna z porad dla początkujących blogerów. Tak więc brałam udział w wyzwaniach, zaczęłam odwiedzać aktywnie inne blogi i 'fanpejdże' ;) Aktywnie, to znaczy: czytałam i KOMENTOWAŁAM ;) Przestałam się bać krytyki i odrzucenia. Byłam sobą. Nie wszystkim to odpowiadało i z wielu miejsc nie miałam i nie mam żadnego odzewu - nawet odpowiedzi na komentarze ;) Ale to nic. Przecież nie o to chodzi, żeby wszyscy mnie uwielbiali i na rękach nosili ;) Ale z wieloma z Was nawiązałam bardzo miły kontakt. Chciałabym wymienić i wirtualnie wyściskać Was wszystkie, ale byłaby to dłuuuuga lista ;) A nikogo nie chce pominąć lub przesadnie wyróżnić, bo jesteście naprawdę WYJĄTKOWE!!

No i to będzie wszystko, co chciałam Wam dziś napisać. Chciałam też życzyć nam wszystkim w Nowym Roku, żebyśmy byli szczęśliwi, żebyśmy mieli same pozytywne chwile, emocje, zdarzenia, żebyśmy byli kreatywni, twórczy i pełni energii! I po cichu, szeptem życzę nam wszystkim spełnienia marzeń!

Do zobaczenia już wkrótce :) Pozdrawiam, PA!